Domowe ravioli z dynią

Pierożki z ciasta makaronowego są popularne w całych Włoszech, chociaż różnią się nazwą, nadzieniem, kształtem i sposobem podania. Moje ulubione pochodzą z północy kraju, gdzie występują pod nazwą tortilli di zucca. Lekko słodkawe dyniowe nadzienie oraz pikantny sos z masłem i cytryną skutecznie poprawiają humor w chłodne, deszczowe wieczory. I choć z pewnością czyjaś mamma robi te pierożki lepiej, to gwarantuję, że mój przepis też jest całkiem niezły!

Karolina Wiercigroch

Z wykształcenia dziennikarka i italianistka. Zawodowo zajmuje się fotografią i stylizacją kulinarną oraz tworzeniem przepisów, a jej największą pasją jest opowiadanie kulinarnych historii. Prowadzi bloga kulinarno-podróżniczego Dine&Dash (dine-dash.com). Lubi się przeprowadzać; obecnie mieszka i pracuje w Londynie.

Roma – klasyczna kawa mielona (małe opakowanie)

#Cophi #do picia #kawa #Włochy

24 zł

Do koszyka

Wbrew pozorom wcale nie lubię spędzać w kuchni zbyt wiele czasu. Najbardziej cenię przepisy, które wymagają tylko kilku składników, jednego naczynia i odrobiny pracy, a i tak wywołują westchnienia zachwytu, jęki rozkoszy i deszcz pochwał. Czasami jednak mam ochotę być jak włoska mamma. W ponure jesienne soboty włączam na cały regulator przeboje Renato Carosone i spędzam popołudnie, lepiąc ravioli, obsypując wszystko mąką i popijając czerwone wino.

Pierożki z ciasta makaronowego są popularne w całych Włoszech, chociaż różnią się nazwą, nadzieniem, kształtem i sposobem podania. Nie ma to jednak znaczenia, bo każdy Włoch i tak powie, że najlepsze ravioli robi jego mama. W Lacjum i Marche pierożki nadziewa się szpinakiem i ricottą z dodatkiem gałki muszkatołowej i parmezanu. Podaje się je polane prostym sosem pomidorowym z bazylią albo roztopionym masłem z liśćmi szałwii i parmezanem. Na Sardynii najpopularniejsze są ravioli nadziewane owczą ricottą wymieszaną ze skórką cytryny oraz culurgiones – ravioli z farszem z gotowanych ziemniaków, sera pecorino i świeżej mięty. W Abruzji zjemy ravioli na słodko, z nadzieniem z owczej lub krowiej ricotty z cukrem i cynamonem. Co zaskakujące, zgodnie z tradycją podaje się je z sosem pomidorowym. W okresie karnawału bardzo popularna jest smażona wersja tych pierożków, już bez sosu pomidorowego i z delikatniejszym ciastem, przygotowywanym z mąki, białego wina i oliwy. Bez dodatku jajek robi się też ravioli na Capri. Wyrabiane z mąki i gorącej wody ciasto przypomina trochę nasze pierogi. Wypełnia się je wiejskim serem caciotta z dodatkiem majeranku, pieprzu i parmezanu, a potem podaje z delikatnym sosem pomidorowym lub długo gotowanym neapolitańskim ragù. W Piemoncie makaronowe pierożki noszą nazwę agnolotti. Nadziewa się je wołowiną gotowaną w winie (stufato alla pavese) i podaje w aromatycznym bulionie.

Nad jeziorem Como jadłam niedawno przepyszne ravioli z farszem z jeziornych ryb. W Wenecji próbowałam pierożków z nadzieniem z leśnych grzybów z niesamowitym ragù z kaczki. Jednym z najprzyjemniejszych kulinarnych wspomnień z Apulii są pierożki z nadzieniem z brokułów i śmietany, podawane z delikatnym sosem z małżami. Moje ulubione pierożki pochodzą natomiast z Lombardii i Emilii-Romanii, gdzie występują pod nazwą tortilli di zucca. Lekko słodkawe dyniowe nadzienie i pikantny sos z masłem i cytryną skutecznie poprawiają humor w chłodne deszczowe wieczory. Z pewnością czyjaś mamma robi te pierożki lepiej, ale gwarantuję, że mój przepis też jest całkiem niezły!