Włoski klucz do szczęścia
Julia WollnerKilka włoskich cech warto byłoby przyswoić sobie na stałe. Na zdrowie, na szczęście!
(redaktorka naczelna "Lente") Miłośniczka antycznego Rzymu, zapachu neroli i dramatów Pirandella, z drugim domem w Andaluzji. Doktor italianistyki, żona Izraelczyka, publicystka, kawoszka i niedoszła archeolożka. www.julia-wollner.com
Wyliczanie cech danej nacji w krótkim prasowym artykule to, choćby były to same superlatywy, zadanie bardzo niebezpieczne. Siłą rzeczy trudno jest uciec od stereotypów, a sprawne balansowanie między barwną opowieścią o życiu w innym kraju i antropologicznymi rozważaniami, które pozwoliłyby uzyskać szerszą perspektywę, wymaga nie tylko umiejętnej narracji i użycia obrazowego języka, ale także rozległej wiedzy i dojrzałości sądów, które trudno wypowiadać bez porządnej teoretycznej podbudowy. Z drugiej strony, próba obserwacji stylu życia danej nacji, rozumianego jako zespół pewnych codziennych zachowań charakteryzujących daną zbiorowość, może stać się wspaniałą lekcją, nawet, jeśli pokusimy się o pewne uproszczenia. I z tego właśnie względu warto podjąć wyzwanie! Oto, czego mogą nauczyć nas Włosi i Włoszki.
Czytaj mój artykuł w magazynie “Zwierciadło”, dostępny tutaj: Gioia di vivere czyli włoska radość życia
