Francesco Algarotti, Wybór pism

Polska definicja rzeczownika dyletant to człowiek zajmujący się jakąś dziedziną albo wypowiadajacy się o niej bez fachowej wiedzy lub odpowiedniego przygotowania. W języku włoskim brzmi ona nieco inaczej (chi coltiva un’arte, una disciplina o uno sport come come attività marginale, per puro diletto) i podkreśla przyjemność, jaką dyletant czerpie z uprawiania, choćby powierzchownego, wybranej dyscypliny. Francesca Algarottiego – osiemnastowiecznego konesera sztuki, propagatora nauki, literata i erudytę – zwykło określać się właśnie mianem dyletanta. Nie należał do najwybitniejszych myślicieli epoki, jednak, zgodnie z duchem czasu, propagował idee i wpływał na życie intelektualne otaczających go elit w sposób pełen swobody, dowcipu i fantazji, zdecydowanie wpisując się we włoską definicję terminu, który do niego przylgnął.

Przekładu pism Algarottiego – esejow, listów, złotych myśli i dialogów – podjęli się niedawno Piotr i Mateusz Salwa. Przybliżają nam ciekawy świat wenecjanina, dając wyraz gruntownej znajomości epoki oraz niezwykłej językowej biegłości. Fachowe przygotowanie i doskonały warsztat obu Panów nie pozbawiły ich jednak, jak się zdaje, przyjemności z tłumaczenia. Udziela się ona czytelnikowi, a my, również con puro diletto, nagradzamy dzisiaj Piotra i Mateusza Salwę, dziękując za możliwość zapoznania się z dorobkiem pisarskim Algarottiego.