Adam Wodnicki, Contrapunctus

“Ezoteryczny wiersz. Hermes siedzący na rozstaju dróg i grzebiący patykiem w białym kurzu drogi. Spojrzenie z góry na figowe drzewo, oparty o nie rower, kępy dzikiej mięty na poboczu, kozy skubiące gałązki tamaryszku. I dedykacja: tym, którzy wierzą w mity.”

Julia Wollner

19 zł

Do koszyka

Zachwyciłem sie tym teksem, który jest poematem – łącznie z Twoim wczesnym wierszem, zachowującym świeżość. Piękny tekst, gratuluję.
Jest w nim coś niezwykłego, wspaniale niedzisiejszego. Świat lśni, mimo że bogowie postarzeli się. Tu może jedyna uwaga: a może bogowie wcale się nie zestarzeli, może – w ukryciu – są nadal potężni?
Adam Zagajewski (fragment listu do autora)