Świątynię, którą podziwiać można w Hiszpanii, wzniesiono w II w. p.n.e. w miejscowości Debod na południu Egiptu, w Dolnej Nubii, tuż koło pierwszej katarakty, niedaleko wyspy File, gdzie znajdował się słynny ośrodek kultu Izydy. W 1968 roku rząd Egiptu zdecydował o podarowaniu budowli Hiszpanii. Był to wyraz wdzięczności za pomoc udzieloną przez Hiszpanów w latach ’60. W związku z budową Wysokiej Tamy na Nilu w Asuanie wielu zabytkom zagrażało wówczas zalanie wodami sztucznego jeziora, mającego powstać przed zaporą. UNESCO wystosowało apel do środowisk międzynarodowych, prosząc o wsparcie przy zachowaniu zabytków architektury starożytnego Egiptu; odpowiedziały nań Stany Zjednoczone, Holandia, Włochy i Hiszpania. Każdy z krajów otrzymał później w darze świątynię.

Poszczególne elementy konstrukcji świątyni z Debod dotarły do Madrytu w roku 1970. Umieszczono je w zachodniej części miasta, na wzniesieniu zwanym Montaña del Príncipe Pío, na skarpie nad rzeką Manzaranes, niedaleko Pałacu Królewskiego. Świątynia jest stale czynna dla zwiedzających. Podziwiać można kilka dobrze zachowanych sal, poświęconych kultowi Amona i Izydy, a powstałych i udekorowanych w czasach dynastii Ptolemeuszy.