XVII-wieczne Saloniki były ważnym politycznym, gospodarczym i religijnym ośrodkiem Imperium Osmańskiego. Mieszkała tam liczna społeczność muzułmańska; Grecy wnosili do Salonik pierwiastek chrześcijański. Znaczącą grupę etniczną i wyznaniową stanowili też Żydzi sefardyjscy, którzy po wygnaniu z Hiszpanii znaleźli schronienie na Bałkanach i w Azji Mniejszej. Jednym z najczęstszych gości w Salonikach był samozwańczy mesjasz – Sabataj Cwi.
