Spełnienie

Spełnienie to urzeczywistnienie się marzenia, planu, zamierzeń lub odczuwanie satysfakcji z odgrywanej roli. Nie wiem, co powiedzieliby o tym uczeni w filozofii, ale wydaje mi się, że niedaleko stąd do starożytnej eudajmonii, która zresztą nie doczekała się chyba ścisłej definicji i bywała interpretowana w rozmaity sposób. Jest to wszakże stan pełnego zadowolenia i satysfakcji z własnego życia. Opiera się ona o akceptację podjętych decyzji, jak widzieli to Platon i Sokrates; równowagę cielesną i duchową, jak chcieli Arystoteles i Epikur; wreszcie spokojną zgodę na wszystkie zdarzenia zewnętrzne, opisywaną przez stoików, w tym wielkiego Marka Aureliusza.

Jak to zwykle bywa w kulturze Śródziemnomorza, dodatkowych elementów pozwalających lepiej zrozumieć antyczną koncepcję spełnienia dostarcza nam etymologia. Rzeczownik “eudajmonia”pochodzi od eu (dobry, dobrze) i daimon (duch, strażnik duchowy, bóstwo). Szczęście oznacza więc nie tylko satysfakcję i wewnętrzny spokój, ale wręcz zbliżenie się do stanu boskiego. Przyjmując jeszcze inny punkt widzenia, możemy interpretować je także jako radość i pomyślność osiągniętą przy błogosławieństwie sił wyższych, choćby takich, jak Tyche-Fortuna.

W tym miesiącu życzę Wam, by bez względu na definicję, eudajmonia stała się Waszym udziałem. W czerwcu, który od najdawniejszych czasów jest momentem szukania w sobie dziecka, dajcie się prowadzić dobrym duchom, odnajdujcie spokój i równowagę. Spełniajcie się. Do tego jesteśmy powołani.