(redaktorka naczelna "Lente") Miłośniczka antycznego Rzymu, zapachu neroli i dramatów Pirandella, z drugim domem w Andaluzji. Doktor italianistyki, żona Izraelczyka, publicystka, kawoszka i niedoszła archeolożka. www.julia-wollner.com
Wiele lat temu, gdy z zapałem blogowałam o wyjazdach do Włoch, w jakiejś wirtualnej sondzie ktoś poprosił mnie o dokończenie zdania: Podróże nauczyły mnie przede wszystkim… Odpowiedź, której udzieliłam, zapisałam nie tylko w internecie, ale także w osobistym notesie, zdając sobie sprawę, że stanowi poniekąd moje życiowe motto. Nie przede wszystkim, tylko: wszystkiego.
“Jeżeli do Itaki wybierasz się w podróż,
niech będzie to podróż długa,
pełna przygód i nauk.”
K. Kawafis
W dzieciństwie i wczesnej młodości podróż kojarzy się przede wszystkim z wakacjami, wolnością i przygodą. W miarę, jak dojrzewamy, pokazuje nam coraz więcej rozmaitych twarzy: od ucieczki do pielgrzymki, od błądzenia do powrotu, od podbojów po emigrację. W pewnym momencie jako prawdę zaczynamy odbierać ocierające się o banał twierdzenie, że podróżą jest całe nasze życie, o ile tylko przyjmiemy, że jego podstawę stanowi poszukiwanie – najbardziej pierwotny sens podróży. I właśnie dlatego, jak w swym najsłynniejszym wierszu podkreślał Kawafis, powinniśmy życzyć sobie, by nasza wędrówka była długa, pełna nauk i doświadczeń.
“Poddałem się ludziom i tak naprawdę tylko oni mnie interesują, pejzaże, egzotyka opadają ze mnie jak liście, sklepik piekarza w Palermo bardziej mnie niepokoi niż tamtejsze muzeum, a tych kilka osób, które sobie wybrałem i chciałbym odkryć, zbadać i poznać, zajmuje mnie daleko bardziej, niż kontynenty i cały świat.”
S. Márai
Wśród niezliczonych nauk, jakie już, podróżując, odebrałam, z całą pewnością wymienić trzeba samodzielność. Sztukę doceniania. Umiejętność skupienia. Każda kolejna wyprawa dobitnie przypomina też, że prawdziwa podróż tożsama jest z rachunkiem sumienia, a nie z ocenianianiem; z powstrzymywaniem się od formułowania wniosków, a nie z ich głoszeniem. Celem, miarą i najważniejszym wspomnieniem z podróży pozostaje bowiem spotkanie z Człowiekiem.
“Całe prawdziwe życie jest spotkaniem.”
M. Buber
Dziś, u początku kolejnego roku, rozpoczynam nową lekcję: tę związaną z trudną sztuką podejmowania decyzji, dokonywania wyboru. Od szlaku po cel wyprawy, od przedmiotów spakowanych do tobołka po odpowiednich towarzyszy wędrówki. Wśród nich bez wątpienia jesteś Ty.
Wyruszamy?
