Jego kwiaty zdobiły ponoć sypialnię rzymskiego cesarza Nerona, a perfumowany olejek o aromacie białych kwiatów pomógł Kleopatrze uwieść Juliusza Cezara i Marka Antoniusza. Grecy uważali go za roślinę Afrodyty, mieszkańcy Damaszku wybrali na kwiat symbolizujący ich miasto, zaś Sycylijczycy dodają go do orzeźwiającej granity.
Kochać ciało gładkie i sprężyste, kochać ciało stare i spracowane, spragnione troski i wdzięczności za to, jak wiernie nam służy. Otoczyć ciało opieką, dać mu dobrze zjeść, napoić, ucieszyć słońcem i pieszczotą wiatru. Utulić, zbliżyć do drugiego ciała. Poczuć. I iść z nim przez życie tak, by i dusza była zadowolona – uczciwie, uważnie, świadomie. Pięknie i dobrze. Oto wyzwanie na ten rok, nad Naszym Morzem aktualne od tysiącleci.
Rzeczowniki lemur i larva miały w starożytności zupełnie inne znaczenie niż dzisiaj. Oba terminy określały duchy zmarłych błąkające się nocami pod postaciami widm i szkieletów. Odpędzano je podczas świąt zwanych Lemuriami lub Lemuraliami, które obchodzono 9, 11 i 13 maja.
