Kiedy w 2003 roku umieszczano zespół miejski Białego Miasta Tel Awiwu na liście światowego dziedzictwa UNESCO, argumentowano to faktem, że stanowi on wybijający się przykład planowania nowego miasta i architektury z wczesnego wieku XX, adaptowany do wymogów konkretnego kulturowego i geograficznego kontekstu.
Innowacyjne na swoje czasy budynki Białego Miasta (hebr. העיר הלבנה, Ha-Ir HaLevana) charakteryzowała funkcjonalność, prostota i przestronne wnętrza. Zaprojektowali je żydowscy architekci uciekający w latach 20. i 30. z hitlerowskich Niemiec, opierając się na zasadach szkoły Bauhaus i zaleceniach francuskiego architekta Le Corbusiera.
Tel Awiw szczyci się największym skupiskiem budynków w stylu Bauhaus na świecie. Od południa ogranicza je ulica Allenby, od wschodu – Begin oraz Ibn Gvirol, od północy rzeka Yarkon, a od zachodu – morze. Do najpopularniejszych tras spacerowych należą ulica Sheinkin, wypełniona modnymi butikami, oraz przestronny Rothschild Boulevard, gdzie warto skorzystać z oferty licznych kiosków z lokalnymi przysmakami.