aktualności
cyklicznie
kultura
Lente-Inspiracje
ludzie
obrazowo
podróże
styl życia

Magazyn śródziemnomorski Julii Wollner

O nas
Sklep
Współpraca
FAQ

aktualności
cyklicznie
kultura
Lente-Inspiracje
ludzie
obrazowo
podróże
styl życia

Stambuł

artykuły

Konkurs. Wygraj książkę Stambuł do zjedzenia Bartka Kieżuna!

Redakcja

aktualności

Bartek Kieżun, Stambuł do zjedzenia

Julia Wollner

kultura

Geert Mak, Most

Julia Wollner

sapere aude

W wirze modlitwy. Derwisze

Beata Zatońska

design

Flower-power w Stambule: o hippisach, sufich i jadalnych kwiatach

Fiona Denayer

perfumy pachnące Śródziemnomorzem

Perfumy Traversée du Bosphore L’Artisan Parfumeur – z wizytą nad cieśniną Bosfor

Julia Wollner

kultura

Włochy i Turcja, Turcja i Włochy. Rosso Istanbul Ferzana Ozpeteka

Beata Zatońska

kultura

Sprawdzone adresy: Istanbul Modern (TR)

Maria Bulikowska

Chcesz porozmawiać?

Napisz do nas! Nasz adres to
info@lente-magazyn.com

Archiwum
Sklep
O nas
Płatności i dostawa
Regulamin
Polityka prywatności

ⓒ LENTE 2016 – 2020
| Design & development: tausendsassa
ⓒ LENTEUP 2020 –
| Development: ekaram

lente_by_julia_wollner

🇹🇷Mam dziś urodziny, a że uwielbiam jajka,

🇹🇷Mam dziś urodziny, a że uwielbiam jajka, to postanowiłam, że to "świąteczne" śniadanie będzie właśnie jajeczne. Na stronie Lente Karolina Wiercigroch zaproponowała dopiero co turecki przysmak menemen, a ja skwapliwie skorzystałam z jej przepisu. Po kilku dniach w Rzymie, gdzie pałaszowałam co rano słodkie rogaliki maczane w kawie, jajecznica z papryką i pomidorami oraz mocna herbata stanowią miłą odmianę.
⚓
A co warto wiedzieć o tureckich śniadaniach? „Poranny posiłek traktuje się w Turcji bardzo poważnie. Kahvalti, bo tak się go nazywa, to suto zastawiony stół pełen pieczywa, serów, konfitur i jajek przygotowanych na rozmaite sposoby, do których należy właśnie menemen (przepis znajdziecie na stronie głównej Lente). Do tego podaje się dzbanek mocnej czarnej herbaty. Czas na kawę (kahve) przychodzi dopiero po śniadaniu — kahvalti dosłownie oznacza <przed kawą>.”
⚓
Jak pisze Karolina, „podstawą tureckiego śniadania jest pieczywo: pity albo simit – bajgle z ziarnami sezamu. Porządne śniadanie powinno obejmować przynajmniej dwa rodzaje sera. Do najpopularniejszych należą feta, w Turcji znana jako beyaz peynir, kaşar — twardy ser owczy i lor — biały ser twarogowy. Miłośnicy słodkich smaków mogą jeść pieczywo z konfiturami; zasmakuje im też pewnie bal kaymak — tłusty krem z bawolego mleka i śmietany, skropiony miodem. Na stole można znaleźć też pastę z czarnych oliwek, pomidory, ogórki, czarne i zielone oliwki.”
⚓
„Popularnym daniem na ciepło są jajka sadzone i sucuk — pikantna wołowa kiełbaska. Niektórzy na śniadanie podają rozgrzewającą zupę, mercimek çorbası, którą przygotowuje się z czerwonej soczewicy i doprawia kuminem oraz wędzoną papryką.”
⚓
„Oczywiście nie zawsze jest czas na celebrowanie śniadania. Posiłek wielu Turków ogranicza się do łapanych w biegu lokalnych wypieków: do wyboru mają nadziewany serem i szpinakiem börek, gözleme z mięsnym farszem albo słodki katmer z drobno posiekanymi pistacjami i kajmakiem. Jeśli jednak mają więcej czasu, śniadanie staje się rodzinnym spotkaniem z niezliczonymi szklaneczkami czarnej herbaty.” Wypróbujcie nasz przepis w weekend – gwarantuję, że jest super!

🏛 Zostań mecenasem kultury śródziemnomorskie

🏛 Zostań mecenasem kultury śródziemnomorskiej na Patronite.pl/lente! 🏺
⚓
Pozdrawiam Was serdecznie z leniwego śniadania w rzymskiej La Panelli, z audytorium Mecenasa za plecami. Mecenas, przyjaciel cesarza Augusta, wspierał twórców kultury. Bądź jak Mecenas. Wspieraj Lente. 😊❤️😘
⚓
#patronite #patronitepl #helpme #help #roma #romatravel #romaphotography #romapics #rzym #rzymskiewakacje #rzymjestpiękny #italy #italiancoffee #italiantravel #coffeeoftheday #coffeetime #coffeebreak #happyme #myplace

Na stronie „Lente” znajdziecie teraz zapis moj

Na stronie „Lente” znajdziecie teraz zapis mojej rozmowy z Bartkiem Kieżunem (@krakowski_makaroniarz), autorem niedawno wydanej „Hiszpanii do zjedzenia”, a wcześniej „Italii”, „Portugalii” i „Stambułu” z tej samej serii.
⚓️
Bartek opowiedział mi m.in. o tym, jak powstają jego książki, czym jest dla niego jedzenie, dlaczego na swój drugi dom wybrał Italię i czy pisząc z zachwytem o innych krajach ma wrażenie, że jest jej niewierny. Rozmawialiśmy też o najsmaczniejszych hiszpańskich regionach, fotografii kulinarnej oraz o tym, czy Bartek czuje się ekspertem od śródziemnomorskiej kuchni.
Przeczytajcie koniecznie na lente-magazyn.com!
⚓️
Magazyn „Lente” jest patronem medialnym książki „Hiszpania do zjedzenia”. Zapraszamy do jej zakupu w naszym sklepie – dołączamy autograf autora!

Dziękuję za wsparcie Patronom Lente! ❤️❤️❤️

⚓ Nie do końca wiem, czemu twórcy tak często dziękują patronom, wstawiając własne zdjęcie, ale skoro weszłam między wrony... Spoglądam Wam głęboko w oczy i pięknie dziękuję za zaufanie. Dzięki Wam "Lente" może się rozwijać! Wczoraj odebrałam pierwszy przelew od Patronite. Otrzymaną kwotę 228 PLN przeznaczę na nowe teksty w grudniu. Możecie spodziewać się zestawienia najciekawszych izraelskich książek do podarowania pod choinkę, pysznego świątecznego przepisu, rozmowy z Jarosławem Mikołajewskim (oby udało nam się spotkać!) i jeszcze kilku ciekawych artykułów!

⚓ Przypomnę, że magazyn "Lente", który czytać możecie w wolnym dostępie, utrzymuje się ze sprzedaży produktów śródziemnomorskich na lente-magazyn.com/sklep oraz z darowizn wpłacanych przez Was szczodrze na Patronite.pl i Buycoffee.to/lente. Ściskam Was serdecznie z wielką wdzięcznością!

⚓ W tym miesiącu szczególnie dziękuję za wsparcie Magdzie Miśce-Jackowskiej, Joannie Janickiej, Tomaszowi Zającowi, Ewelinie Iwan, Marcinowi Koźlińskiemu, Ewie Ramus, Joannie Boetticher, xxx, Ewie Cudzich, Agnieszce Jasińskiej, Katarzynie Sterymskiej, Arturowi Białosiewiczowi, Szymonowi Chojnowskiemu, Teresie Dębickiej i Stelli Strug. Jestem Waszą dłużniczką.

⚓️ Jeśli i Ty chcesz wesprzeć rozwój jedynego w Polsce magazynu o kulturze śródziemnomorskiej, daj mi proszę znać lub zajrzyj na patronite.pl/lente

Julia Wollner

🇮🇱 Właśnie rozpoczęła się Chanuka – żydowskie Święto Światła. Upamiętnia ono niezwykłe wydarzenie, jakie miało miejsce podczas powstania Machabeuszów w II w p.n.e., w czasach brutalnych represji ze strony hellenistycznej dynastii Seleucydów, którzy zabraniali żydowskich obrządków i zwyczajów. Po odbiciu świątyni w Jerozolimie przez powstańców odbyło się jej ponowne konsekrowanie, po którym nastąpił cud: niewielka ilość oliwy, jaką dysponowali wierni, paliła się aż przez 8 dni. Dziś najważniejszym chanukowym rytuałem jest więc zapalanie świateł. Codzienne, przez osiem dni, zapala się jedną świeczkę; na koniec święta pali się już cały świecznik, zwany chanukiją. Liczy on dziewięć ramion, z których jedno spełnia rolę pomocniczą (od niego w kolejności od prawej do lewej zapala się pozostałe świece).
Chag Chanuka Sameach! ❤️🕯

🌿26 listopada obchodzimy Dzień Drzewa Oliwnego

🌿26 listopada obchodzimy Dzień Drzewa Oliwnego – mojej ulubionej rośliny! ❤️
⚓️
O symbolice drzewa oliwnego oraz związanych z nim mitach i legendach wielokrotnie pisaliśmy na stronie Lente. Szczególnie polecam Wam artykuły:
🌿 Oliwna gałązka otuli twe skronie. Symbolika drzewa oliwnego
🌿Oliwa. Tajemnice płynnego złota

⚓️

Współcześnie gałązka oliwna najbardziej kojarzy się z krajobrazem Grecji oraz symbolem pokoju w znanej graficznej interpretacji Pabla Picassa. Dwie gałązki odnajdziemy także na fladze ONZ. Oliwka występuje nawet w przyśpiewkach rzymskich. Niech słowa jednej z nich będą dowodem, jak ta roślina ważna była i jest dla mieszkańców Śródziemnomorza:

Fiore d’oliva! Beato chi te cerca e non te trova,
E chi te corre appresso e non t’arivva!
Kwiecie oliwki! Szczęśliwy ten, kto cię szuka,
a nie znajduje,
Kto biegnie za tobą, a dogonić cię nie może.

⚓️

Jeśli marzycie o oliwce na własnym parapecie, koniecznie wyszukajcie na naszej stronie artykuł pt. „Drzewko oliwne w domu”.

Gdzie trzech Polaków przy jednym stole, tam czter

Gdzie trzech Polaków przy jednym stole, tam cztery opinie na jakiś temat – znacie to z własnego podwórka? Okazuje się, że zdanie to sprawdza się nie tylko w polskich realiach. Podobnie jest w przypadku Algierii, co w swojej książce „Moja algierska rodzina” pokazuje nam Alice Schwarzer. Recenzję tej publikacji, nakreśloną przez @mediteranistka, znajdziecie teraz na lente-magazyn.com.

🇮🇹🏛Nie pamiętam, czy opowiadałam Wam tu

🇮🇹🏛Nie pamiętam, czy opowiadałam Wam tutaj o swojej pierwszej wizycie w @cinecittastudios. Plan filmowy serialu „Rzym” HBO odwiedziłam jakieś 10 lat temu; było to nie lada przeżycie. Fragment Suburry, jakże wiernie zrekonstruowany przez scenografów, zrobił na mnie takie wrażenie, że odłączyłam się od grupy (nie wiem, jak teraz, ale wówczas nie można było zwiedzać planu samodzielnie) i, ignorując zasady, jak w amoku biegałam od jednej dekoracji do drugiej, czując się jak podróżnik w czasie. 💫
⚓️
Moje emocje były wielkie, bo starożytny Rzym zawsze był dla mnie pełen życia, kolorów, faktur – w Cinecittà mogłam je podziwiać do woli. Dziś z podobną radością czytam artykuł Małgorzaty Członkowskiej-Naumiuk, która na lente-magazyn.com pisze o łacinie jako żywym języku. „Język starożytnych Rzymian nie odszedł bezpowrotnie do przeszłości. Przeciwnie, zainteresowanie nim stale rośnie, o czym świadczy chociażby popularność różnych form nauki łaciny, zwłaszcza w Internecie, czy pojawianie się jej w filmach fabularnych” – przekonuje autorka. Koniecznie zajrzyjcie!

🇮🇹 Cuccumella to neapolitańska kawiarka wyn

🇮🇹 Cuccumella to neapolitańska kawiarka wynaleziona w 1819 roku przez Francuza Jeana-Louis Morize’a.
⚓️
W połowie XIX wieku podbiła serca mieszkańców Neapolu.
⚓️
W 1933 roku swoją mokę wymyślił Alfonso Bialetti; jest dziś ona dużo popularniejsza od cuccumelli jako znacznie prostsza i bezpieczniejsza w użyciu. Co więcej, napar powstaje w niej zdecydowanie szybciej. Cuccumella to zaś prawdziwa kawiarka „lente”! Wymaga chwili cierpliwości i, przede wszystkim, akceptacji pewnego rytuału. Cóż, my rytuały kochamy całym sercem! Jeśli Wy też, to koniecznie zajrzyjcie na stronę lente-magazyn.com, gdzie o kawiarce cuccumella pisze Renia Respondek (@mediteranistka). Swój egzemplarz zamówicie w naszym lentkowym sklepie. Doskonale będą do niego pasować ciemno palone ziarna, które znajdziecie w dziale „Różności”. ☕️
⚓️
Dobrego tygodnia pod znakiem wezuwiańskiej kawy!

🇮🇹Cuccumella to wyjątkowa kawiarka. Jak ją

🇮🇹Cuccumella to wyjątkowa kawiarka. Jak ją obsługiwać? Skąd pochodzi? Zapraszam na lente-magazyn.com po wszystkie ciekawostki dotyczące popularnego w Neapolu wynalazku i do naszego sklepiku, gdzie możecie kupić swój własny egzemplarz! ☕️
#cuccumella #kawiarka #kawa #Neapol #cafe #coffee #coffeeoftheday #cooklover #coffeeaddict #coffeetime #coffeebreak #instacoffee #instacofeebreak #italiancoffee #napoli #napolinelcuore

Magazyn Lente ma już 13 Patronów na Patronite! 🙌Ogromnie dziękuję Wam wszystkim za zaufanie i szczodrość. Dzięki Wam mogę zaplanować kolejne tygodnie pracy naszego magazynu. 💌Dziś rano wysłałam do Was pierwszy newsletter, który, mam nadzieję, będzie naszym medium zapraszającym do chwili refleksji. Dodatkowo w Waszych skrzynkach mailowych znajdziecie pyszny sprawdzony przepis na wyśmienitą śródziemnomorską potrawę.👩‍🍳
Dobrego weekendu!
⚓️
Profil Lente na Patronite znajdziecie tu: patronite.pl/lente. Link wstawiłam w bio.
⚓️
Jeśli masz jakiekolwiek pytania o to, jak działa Patronite i do czego zobowiązuję się jako twórca – daj znać. Z radością porozmawiam!

☪️ 🇪🇸Tak wygląda dziecko, które ma już dosyć słuchania o sztuce islamu. Zdjęcie zrobiłam jakieś 5 lat temu; modelką jest moja najstarsza córka Tullia, która nie ma już ochoty spędzać kolejnej godziny na podziwianiu cudów andaluzyjskiej Alhambry. Jej rodzice jeżdżą tam regularnie, zachwyceni tym najświetniejszym chyba przykładem świeckiej architektury islamskiej.
⚓️
Wczoraj obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień Sztuki Islamu. Z tej okazji na stronie lente-magazyn.com ukazał się obszarny materiał na jej temat. Koniecznie zajrzyjcie, by dowiedzieć się najważniejszych faktów na temat islamskiej architektury, kaligrafii, ornamentyki czy miniatury.
⚓️
Warto wspomnieć, że sztuka islamu pozostała niezmieniona pomimo upływu kolejnych wieków. Choć przyjmowała rozmaite oblicza w zależności od szerokości geograficznej, jej zasadniczy fundament był i pozostał jednolity. Od stuleci fascynuje i kusi, przyciąga wzrok i zachwyca, stanowi źródło inspiracji. Wzbudza chęć odkrywania jej na nowo i bez końca.
⚓️
Wracając zaś do Alhambry: pałac ten wzniesiony został jako twierdza kalifów mauretańskich; jego budowa trwała od 1232 do 1273 roku, jednak forteca była wielokrotnie rozbudowywana w późniejszym okresie. Zamek stanowił ostatni punkt obrony muzułmanów przed wojskami chrześcijańskiej rekonkwisty. Po zdobyciu Grenady w 1492 roku Alhambra służyła za więzienie. Jakże spektakularny upadek tak wspaniałej budowli! Alhambra do dziś zachwyca swoją bogatą ornamentyką, w której przeplatają się motywy geometryczne i roślinne, wspaniałymi dziedzińcami, bujną roślinnością ogrodu, a także tym niezwykłym połączeniem kunsztownej sztuki arabskiej i średniowiecznej monumentalności, jakby w tym gmachu splotły się dwie sztuki na pograniczu dwóch światów. Sklepienia zdają się być utkane z koronki, podczas gdy wieże i mury przytłaczają swą potęgą. Wznosząc Alhambrę budowniczy muzułmańscy dali przykład niezwykłego kunsztu i biegłości w sztuce.

🇮🇹 Dzień dobry! 🐜

🇮🇹 Dzień dobry! 🐜

🇮🇹Jakie książki o tematyce włoskiej w ost

🇮🇹Jakie książki o tematyce włoskiej w ostatnich miesiącach najbardziej zachwyciły kapitułę Nagrody Literackiej im. L. Staffa? Oto dwie zwycięskie publikacje.

⚓️

🏆Adam Szczuciński, Paradiso, Wydawnictwo Próby 2021 – nagroda w kategorii „Esej literacki”

🏆 Viola Ardone, Czekam, aż stanie się coś pięknego, tłumaczył Mateusz Kłodecki, Sonia Draga 2020 – nagroda w kategorii „Przekład”

🇮🇹 Wczoraj wręczyliśmy Nagrodę Literacką

🇮🇹 Wczoraj wręczyliśmy Nagrodę Literacką im. Leopolda Staffa, przyznawaną od 7 lat za książki o Włoszech oraz przekłady z języka włoskiego. Miałam wielką przyjemność odczytać laudację dla Laureata w kategorii „Esej literacki” – Adama Szczucińskiego. Koniecznie sięgnijcie po jego „Paradiso” (@proby_wydawnictwo 2021). Książkę z autografem autora znajdziecie w sklepie Lente.
⚓️
Pełną listę nagrodzonych przeczytać można na stronie nagrodaliterackastaffa.pl.
⚓️
Wszystkim Laureatom serdecznie gratulujemy!
Za gościnę dziękujemy cudownej włoskiej restauracji @monticelloristorante.

🇲🇦Czas na drugie śniadanie. Co powiecie na

🇲🇦Czas na drugie śniadanie. Co powiecie na marokańskie naleśniki beghrir według przepisu naszej mistrzyni Karoliny Wiercigroch?
⚓️

Podstawą każdego marokańskiego posiłku, także tego porannego, jest chleb: miękki, okrągły, rumieniejący na ściankach glinianego pieca. Kawałki chleba urywa się rękami i macza w miodzie, owocowych konfiturach lub żółtku usmażonego jajka. Obok chleba na marokańskich stołach pojawiają się naleśniki. Te najbardziej charakterystyczne, beghrir lub baghrir, przygotowuje się z drobnej semoliny i smaży na gorącej patelni tylko z jednej strony. Bywają nazywane naleśnikami z tysiącami dziur — podczas smażenia na powierzchni ciasta pojawiają się liczne małe dziurki.
⚓️
Przepis od @karolina_wiercigroch znajdziecie na lente-magazyn.com!

🇮🇹 Anna Magnani (ur. 7 marca 1908 w Rzymie,

🇮🇹 Anna Magnani (ur. 7 marca 1908 w Rzymie, zm. 26 września 1973 tamże) − wybitna włoska aktorka filmowa i teatralna.

Ostatni raz byłam w Rzymie 3 (!!!) lata temu. To

Ostatni raz byłam w Rzymie 3 (!!!) lata temu. To najdłuższa przerwa w moim życiu – przez wiele lat zjawiałam się tam co 2-3 miesiące. Dostałam właśnie bilety w prezencie urodzinowym (przed urodzinami 😉) i cieszę się jak dziecko!
Dajcie mi proszę znać: co koniecznie „nowego” w Rzymie zobaczyć? Wiem, że na Awentynie kolejne stanowisko archeologiczne wzbogaciło się o pokaz świetlny w stylu virtual reality. Co jeszcze?

🇮🇱 Ula Rybicka z @zydoteka recenzuje dla nas

🇮🇱 Ula Rybicka z @zydoteka recenzuje dla nas nową propozycję @wydawnictwoznakpl: powieść „Gdyby Nina wiedziała” Dawida Grosmana.
⚓️
Dawid Grosman to jeden z najbardziej znanych izraelskich prozaików. Jego książki przetłumaczono na 35 języków, a w Polsce ukazało się jego 9 powieści. Za książkę „Wchodzi koń do baru” otrzymał Nagrodę Bookera.
⚓️
Po śmierci Amosa Oza w 2018 roku Grosman zajął miejsce najwybitniejszego współczesnego prozaika Izraela. Teraz to on typowany jest do literackiej Nagrody Nobla, a w kraju stał się niezaprzeczalnym autorytetem i mistrzem słowa. Koniecznie sprawdź, co sądzimy o „Gdyby Nina wiedziała”! Recenzję znajdziesz na lente-magazyn.com

🇮🇹 Giacomo Puccini – jeden z największych

🇮🇹 Giacomo Puccini – jeden z największych włoskich kompozytorów operowych – jest dziś bohaterem tekstu, który znajdziecie na stronie głównej "Lente". A to wszystko dlatego, że wieczorem w warszawskim @kino_kinogram odbędzie się pokaz opery "Tosca", do którego wprowadzenie poczyni @magda.mishka_jackowska i ja. Zapraszam i do lektury, i na spektakl! A poniżej: kilka ciekawostek o Puccinim.
⚓️
Młody Puccini bardzo kochał operę, ale nie miał pieniędzy, by często ją oglądać. Znana jest historia, jak, kupiwszy bilet na "Aidę" Verdiego, szedł na piechotę do Pizy (25 km od domu rodzinnego), bo nie starczyło mu już na transport. Pragnienie zdobycia muzycznych szlifów w Mediolanie było zaś u niego tak ogromne, że, aby sprostać wymogom finansowym, związanym z nauką i życiem w wielkim mieście, napisał list z prośbą o pomoc do samej królowej Małgorzaty. Wyczekane wsparcie finansowe otrzymał.
⚓️
Uwielbiał kobiety, polowania i szybką jazdę samochodem. Zniszczywszy kilka ulubionych pojazdów, poprosił Vincenza Lancię o stworzenie dla niego specjalnego, odpowiednio wzmocnionego auta, które można uznać za pierwszy samochód terenowy na świecie.
⚓️
Jego miasto, Lukka, była i jest z niego ogromnie dumna. Gdy w 1893 roku zmarł urodzony tam kompozytor Alfredo Catalani, zaprzyjaźniony z nim Giacomo zwrócił się do burmistrza z prośbą o wzniesienie zmarłemu tablicy pamiątkowej na głównym placu miasta. Burmistrz odpowiedział wówczas: Niestety, to miejsce jest już zarezerwowane dla innej tutejszej osobistości – dla Pana…
⚓️
Na zdjęciu: wizerunek Pucciniego w Lukce, rodzinnym mieście kompozytora, oraz jego dom, w którym dziś mieści się muzeum.